Bagirmayan Cocuklar

Merhaba annecigim,

Benim, yavrun.

Kim oldugunu zaten biliyorum deme. Cünkü bence henüz yakindan tanismadik seninle. Beni tanimak icin yeterince caba sarf etmedin bence.

Eger tanismis olsaydik agladigimda, inatlastigimda, korktugumda, tepki gösterip öfke duydugumda sana bir seyler anlatmaya calistigimi fark ederdin. Hareketlerime degil, onlarin altindaki asil sebebe odaklanirdin. Beni üzmek icin yapiyor, Sirf benimle inatlasmak icin ugrasiyor diye düsünmezdin o zaman Her davranisimin altinda masum bir ihtiyac oldugunu hissederdin.

Iste artik seninle tanisalim diye, bu kitabi birakiyorum ellerine

Beni tanidikca daha da cok sevecegini, gelisimime destek verecegini, elimden tutup hayat yolumda birlikte yürüyecegini biliyorum.

Ve yaptigin ya da eksik kaldigin her bir yönünle birlikte, seni cok ama cok seviyorum.



Hallo Mama,

Ich bin es, dein Kind.

Sag nicht Ich weiss schon, wer du bist. Weil ich glaube, wir haben uns noch nicht getroffen. Ich glaube nicht, dass du genug getan hast, um mich kennen zu lernen...